Planując wybór i lokalizację przydomowej oczyszczani ścieków musimy brać pod uwagę powierzchnię działki i istniejący lub planowany sposób jej zagospodarowania, wielkość urządzeń oraz wymagane prawem odległości montowanych elementów systemu od granic działki i innych obiektów.
Przepływowe, szczelne osadniki gnilne, stanowiące część przydomowej drenażowej oczyszczalni ścieków, służące do wstępnego ich oczyszczania oraz biologiczno-mechaniczne oczyszczalnie ścieków możemy sytuować:
- w bezpośrednim sąsiedztwie budynku, pod warunkiem wyprowadzenia ich odpowietrzenia przez instalację kanalizacyjną, co najmniej 0,6 m powyżej górnej krawędzi okien i drzwi zewnętrznych w tym budynku – wentylacja wysoka,
- 2 m od granicy działki sąsiedniej, drogi lub ciągu pieszego,
- 15 m od osi studni dostarczającej wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi, (niewymagającej ustanowienia strefy ochronnej ujęć i źródeł wodnych),
- min 3 m od drzew i dużych krzewów,
- min 1,5 m od rur z gazem i wodą oraz 0,8 m od kabli elektrycznych,
- w miejscu nienarażonym na ruch pojazdów.
Zaleca się, żeby zbiorniki nie było oddalone od budynku o więcej niż 10 m, ze względu na wychładzanie się ścieków i osadzanie się zawartych w nich tłuszczów na ściankach rurociągu.
Systemy rozsączające (drenaże rozsączające, pola, pakiety, komory, tunele filtracyjne, studnie chłonne) odprowadzające podczyszczone lub oczyszczone ścieki do ziemi, powinny być oddalone od osi studni wody pitnej (niewymagającej ustanowienia strefy ochronnej ujęć i źródeł wodnych) o min 30 m lub 70 m dla instalacji bez urządzeń biologicznego oczyszczania ścieków. W przypadku przydomowych biologiczno-mechanicznych oczyszczalni ścieków odległość ta to 30 m. Natomiast przy zastosowaniu oczyszczalni drenażowej z osadnikiem gnilnym, w zależności od lokalizacji inwestycji na terenie kraju (różne interpretacje przepisu w urzędach), możemy się spotkać z wymogiem zachowania nie min 30 m, a min 70 m, ze względu na to, że w osadniku gnilnym zachodzą głównie procesy mechanicznego oczyszczania ścieków, a wypływające z niego wstępnie oczyszczone ścieki nie są wystarczająco oczyszczone biologicznie. Na pewno w przypadku sąsiedztwa indywidualnych ujęć wody, bezpieczniej jest odprowadzać do gruntu ścieki oczyszczone w biologiczno-mechanicznej oczyszczalni ścieków.
Przy sytuowaniu systemów rozsączających należy ponadto zachować min 1,5 m do najwyższego użytkowego poziomu wodonośnego wód podziemnych, czyli, że miejsce wprowadzania ścieków oczyszczonych (np. dno rury drenażowej) musi być oddzielone min 1,5 m warstwą gruntu od tego poziomu.
